Herkese Merhaba,
Bugün bana en çok sorulan soruların cevaplarını paylaşacağım.
Bildiğiniz üzere tüp mide ameliyatı sonrası 70 kg verdim ve vücudumda büyük oranda sarkık ve deformasyon oluştu.
Benim tüp mide ameliyatı olmamdaki en büyük amaç sağlık ve mutluluktu. Evet sağlığıma kavuşmuştum ama yerine oturmayan, tamamlayamadığım büyük bir eksik vardı ki en büyük problem haline gelmişti. O da sarkmalarım. Çünkü kilolu dönemimde sahip olduğum özgüven gitmişti. Kiloluyken kabullenmiştim, ama 38 beden olup hala istediğim vücutta olamamak ruhumu yordu. İşte bu yüzden bu operasyonlar benim için kaçınılmazdı. Bu operasyonlar benim için estetik değil zorunluluk!
Mutluluk= Ruh sağlığı + Beden sağlığı
biri eksik olursa bu denklem bozulur!
İdeal kiloya gelip bu ameliyatları olacağım günü heyecanla bekliyordum. Olumsuz tek bir düşüncem bile yoktu. Ağrı, acı umrumda değildi! Beden ağrısı 2 ağrı kesiciyle biter, yarın hatırlamazsınız ama bedenininizin ruhunuzda açtığı yaraları kapatacak ilacın icat edildiğini düşünmüyorum.
Bu yüzden üstüne basa basa en çok sorulan sorulardan biri gerçekten acı/ ağrı durumum.
Psikolojik olarak o kadar hazırmışım ki gerçekten acı ve ağrı hissetmedim. Tabii ki bunda ameliyat ekibinin katkısı çok büyük. Sigara ve alkol kullanmıyorum. Bunun etkiside çok.
Ameliyat sonrası yaşadığım en büyük sıkıntı soruluyor?
Hastane dönemim pürüzsüzdü. Eve çıktığım ilk gün ödemlerimden dolayı yatarken ve kalakarken zorlandım.
Beni şuan hala en çok rahatsız eden tek şey; ödemlerim. O da zamanla geçecek.
Pişmanmısınız diye soruluyor!
Eğer yaptırmasaydım pişman olurdum :)))
Yeme- İçme düzenim?
C vitamini sağlayan besinlere ağırlık vermeye çalışıyorum ce protein ağırlıklı besleniyorum.
Doktorumun sözünden çıkıyor muyum?
Melek gibi bir doktorum var yasakladığı bir şey yok. Tek şartı korse. Korsemede alıştım artık. Tabii ki korseli yaşam çok kolay değil ama yapı olarak sonuç odaklı bir kişiyim. Yaşadığım her olayda sonucu düşünürüm. Sonucu düşenerek de an’ı yaşarım.
Meraklandıran ve heyecan dolu bir süreç yaşıyorum. Kaygılarımı olabildiğince aza indirgedim. En önemlisi doktorlarıma ve tüm ekibe çok güveniyorum. Asla yarı yolda kalmayacağımın farkındayım. En ufak bir olumsuzlukta en profesyonel bir şekilde müdahale edeceklerinin bilincindeyim. Bunları düşününce kaygılarım en aza iniyor.
Sonucu güzel olacak bir şey için bu kadar sıkıntı çekmeye deymez mi?
Sonuna kadar değer.
Fiziğime geç sahip oldum onu geç buldum ve bugüne kadar fiziğime, dolayısı ile ruhuma gereken özeni göstermediğim için kendimden özür diliyorum!
Şu an önemli; kendimi seviyorum, kendime saygı duyuyorum, kendimi beğeniyorum. Bunları ben kendim için yapmazsam kimse benim için yapmaz.
Bu yüzden naçizane; bir şey yapıyorsanız kendiniz için yapın. Siz kendiniz için yaptığınızda almak isteyen kendine alacak zaten.
Ağrı, acı düşünmeden mutlu değilseniz hiç beklemeyin. İyi bir ekiple yola çıkmanızı öneririm.
Tüm sorularınızı seve seve cevaplamaya hazırım. Bu hepimizin yeniden doğuşu olsun.
Sevgiler
Ceren S.
Leave A Reply